Opis pełny
Radzieckie atomowe okręty podwodne szturmowe typu Ščuka-B, które weszły do służby w 1986 r., otrzymały w dokumentach NATO kryptonim „Akula”. Jego uzbrojenie stanowią torpedy i pociski rakietowe różnych typów wystrzeliwane z czterech wyrzutni torpedowych kal. 533 mm i czterech wyrzutni torpedowych kal. 650 mm na łuk. Typowe „wybrzuszenie” w górnej części steru skrywa holowany czujnik sonaru, który jest wyzwalany podczas nawigacji, co pozwala na pokrycie zwykłego słabego punktu za łodzią podwodną, gdzie aktywność sonaru jest zakłócana przez hałas własnego statku śmigło. Okręty podwodne klasy Akula są uważane za najcichsze, a tym samym najbardziej niebezpieczne rosyjskie okręty podwodne do ataku nuklearnego w historii.
Masowy zestaw łodzi podwodnej napędzanej silnikiem elektrycznym serii 500/600 dla zaawansowanych konstruktorów. Model przeznaczony jest do dynamicznego nurkowania - czyli statek jest obciążony balastem tak, że tylko górna część kadłuba wraz z wieżą wystaje ponad powierzchnię wody - jak prawdziwa łódź podwodna. W przeciwieństwie do prawdziwej łodzi podwodnej, model nie ma zalewających zbiorników balastowych, które należy napełnić (lub wynurzać po opróżnieniu). Zanurzenie uzyskuje się podczas jazdy do przodu lub do tyłu poprzez regulację sterów głębokości. Zaletą jest to, że w przypadku awarii układu napędowego model automatycznie wynurzy się na powierzchnię, wadą jest to, że łódź podwodna może pozostać zanurzona tylko wtedy, gdy jest w ruchu.
Dzięki wstępnej obróbce większości części konstrukcja nie jest szczególnie wymagająca pod względem umiejętności i wyposażenia warsztatu – ale oczywiście staranna, cierpliwa i przede wszystkim bezbłędna praca jest konieczna w konstrukcji okrętów podwodnych, aby osiągnąć dobry efekt. Do klejenia potrzebny będzie klej średniodrugi, epoksydowy i klej do klejenia modeli plastikowych. Właściwa konstrukcja odbywa się zgodnie z rysunkiem w trzech widokach w rzeczywistych rozmiarach, ukazującym wygląd zewnętrzny łodzi podwodnej, a innym ukazującym układ wewnętrzny. Poszczególne etapy budowy realizowane są według rysunków perspektywicznych przedstawiających szczegółowo budowę danej części statku, wybrane kluczowe etapy oraz produkcję akcesoriów ułatwiają wstępnie wydrukowane szablony w skali 1:1. Ze względu na stosunkowo niewielkie wymiary łodzi podwodnej, do ostatecznego wykończenia kolorystycznego będą odpowiednie farby akrylowe do plastikowych zestawów.
Kadłub wykonany jest z dwuczęściowych grubościennych kształtek próżniowych z tworzywa sztucznego (polistyren kompaktowy) ze wzmocnieniami wewnętrznymi wykonanymi z tego samego materiału. Dostęp do ciśnieniowo-wodoszczelnej części kadłuba umożliwia zdejmowany właz, do którego przymocowana jest wieża okrętu, wykonany z prasowanych próżniowo elementów z tworzywa sztucznego.
Akcesoria do modeli wykonane są z elementów mosiężnych i plastikowych. Jeśli starczy Ci smaku i wytrwałości, możesz popracować nad dokładnym opracowaniem wieży z peryskopem, antenami itp. Od Ciebie zależy, jak zatroszczysz się o swoją pracę...
Łódź napędzana jest silnikiem elektrycznym 500/600 6 V zasilanym sześcioogniwowym akumulatorem NiMH lub NiCd (odpowiedni jest np. sześcioogniwowy do samochodów RC 1:10). Wał okrętowy z obudową i sprzęgłem Cardana jest częścią zestawu. W przypadku długich rejsów przy użyciu akumulatorów o dużej pojemności zalecamy dodanie do silnika chłodzenia wodnego.
Dowolny co najmniej czterokanałowy zestaw RC 40 MHz (fale radiowe o częstotliwości 2,4 GHz nie przenikają do wody), dwukierunkowy elektroniczny regulator prędkości o natężeniu co najmniej 30 A, jedno standardowe serwo do steru i drugie do sterów głębokości wystarczy zapanować nad łodzią.
Zestaw zawiera: odlewy próżniowe kadłuba, przegród wewnętrznych i wieży, wycięte plastikowe stery i właz kadłuba, plastikowe pręty, odlewane części metalowe i inne akcesoria do makiet, wał statku z obudową, arkusz naklejek, rysunek w skali 1:1 statku, obrazkowa instrukcja budowy.
Długość [mm] | 838 |
Szerokość [mm] | 102 |
Wysokość [mm] | 230 |
Kontrolowane funkcje | M, ŁK |
Trudność budowy | S3 |
Trudność pilotażu | P1 |